maandag 31 december 2007

2008

Was weer even vergeten hoe het was om alleen te zijn.
Kim en de kids zitten bij opa en oma in de USA. Voordeel huis blijft schoon, geen dinkytoys in de studio om mijn nek over te breken en geen wasmachine die de hele dag draait. Verder nog een paar 'engeens', voor de rest is het heel stil. Stil in de morgen stil als ik thuiskom stil als ik naar bed ga and so on. Oja, ook geen trap van de kleine Julien meer in mijn zak als hij voor de zoveelste keer 's nachts bij ons in bed komt liggen. Meneertje gaat dan altijd overdwars en eigent zich het hele bed toe! Julien is niet zo'n schoothondje, dus als hij in zijn onrustige slaap zijn handjes om mijn nek vouwt zonder het te weten, geniet ik daar intens van. Dan kijk ik hem aan en bestudeer zijn fragiele gezichtje. Mooi jongetje denk ik dan, en druk een extra zoen op zijn wangetje.

Soms bekruipt me dan dat gevoel van hoe het straks gaat. In wat voor wereld ze moeten leven. Alles is zo ontzettend anders dan vroeger. Maar terzelfde tijd vraag ik me af of dat ook werkelijk zo is. Is alles echt zo anders..? Die vraag ga ik nu niet beantwoorden. Feit is dat we ze moeten voorbereiden op de wereld van vandaag en morgen.

Soms zou ik willen dat ze altijd klein bleven. Kon ik altijd lekker voor ze zorgen. Maar ja als Julien de volgende dag zijn overvolle speelgoedbox op de pers uitstort en dan mij aankijkt en heel hard in de lach schiet, denk ik wel weer ;hmmm hoe lang tot hij de deur uit kan. Erg he!

En daar kom ik nu dus weer eens achter. Geen natgezeken pamper die twee dagen onder het bed lag en zorgt voor die heerlijke weeige peuterkamerlucht. Geen uitgelaten "PAPPA" als ik thuiskom na een draaidag. Niet even lekker met Caleb koffie verkeerd bij Martins
en praten over hoe je met meisjes moet omgaan. (Wat is ongesteld pappa?)
En dan 40 dagen zonder seks... Hou op schei uit! Enfin, daar peins ik dan over als
ik alleen voor een appelflap en een nespresso aan tafel zit en denk over 'goede voornemens'. Wat een onzin. Ik heb ze nooit gehad op 31 decmber. Ik heb ze elke dag.

Die van de laatste dagen is deze! Afgelopen weken veel ellende met allerlei mensen. Jong en oud. Kids die kanker hebben, vrienden die gaan scheiden en ouders van vrienden die overlijden. Verder een pak ellende die ik en passant oppikt tijdens m'n werk. Dan lijkt soms het enige positieve nog dat Charlene in Idols zit en gaat winnen!

Nee, in die stilte van het lege huis besef ik destemeer hoe fijn het is dat alles okay is met ons. Ach dingen gebeuren, verschillen zijn er, maar er is stabiliteit. God is er ook en we hebben elkaar. En elke dag dat ik heel thuiskom en Julien zijn mond tijdens een hug aan mijn Armani afveegt dank ik God op blote knietjes voor wat ik heb. Niets is beter dan de jongetjes te ruiken en tegen Kimmie aan te kruipen. Dus bid ik nog maar eens een keertje extra en besef dat het beter is als het huis vol is, de vloer bezaait met auto's, m'n nieuwe polo besmeurt met kwijl en Calebs te dure nikies onder de stront.

Het is goed zo. Iedereen wens ik die gewone stabiliteit toe voor tweeduizendenacht!

Gewoon leven!


Ben Ketting.

zondag 21 oktober 2007

Is God te groot?




Links op de foto zie je Amir onze Israëlische gids die ons hielp met het vinden van lokaties tijdens het draaien van de Omega vertellingen in Israël. Amir is een Jood die zowel veel kennis heeft van het oude als nieuwe testament. Alhoewel hij Jezus niet ziet als Godheid of als Zoon van God (de Joden geloven dat Jezus als beloofde verlosser en redder van hun volk nog moet komen) weet hij enorm veel over dat nieuwe testament. Het was een soort verfrissend met iemand te praten die goed weet hoe en waarom die Joodse wet nu zo ingewikkeld en uitgebreid was. Sommige christenen kunnen over die wet zo overdreven heilig doen dat de praktische kant van die wet wel eens vergeten wordt. Temidden van barbaarse volkeren die o.a. het offeren van kinderen praktiseerden en in allerlei andere onmenselijke zaken betrokken waren wilde God, JAHWHE, een heilig een puur volk die virtues als trouw,liefde en genade, etc. praktiseerden. Om temidden van al deze omringende volkeren staande te blijven en ook God trouw te zijn, stelde God deze wetten in. Maar eigenlijk wil ik daar nu niet op in gaan.

Op een middag had ik het met Amir een gesprek. We wisselden wat gedachten over de verhalen die ik gespeelt en vertelt had. We kwamen wat de redenen over hoe God is, zijn macht etc. Amir wees mij erop dat ik soms zaken die onbegrijpelijk zijn en met geloof in God te maken hebben te laten voor wat ze zijn. "Je moet God niet proberen uitteleggen. God is niet te vangen in woorden." We kunnen zijn naam niet eens uitspreken. JAHWEH is in het Hebreeuws niet uittespreken. Joden gebruiken het woord HaShem dat betekent 'De Naam'of het woord Adonia (mijn Heer).

Toch vond God het nodig dat wij -mensen geschapen naar Zijn gelijkenis- Hem leerden kennen. Alhoewel God wel verschenen is aan mensen in een gedaante van een schepsel engel bij Jacob of anders zoals vuur bij Mozes, is Jezus als beeld van de Vader(God) naar de mensheid gekomen om woorden te spreken van de Vader en te laten zien wie en hoe de Vader is. Christus is dus een beeld van de Vader, van God. Dit alles is opgeschreven. Er is verslag van gedaan. God heeft dat zelf geregisseerd. Want een onbekende God kan je niet vertrouwen,niet dienen, nog aanbidden...

Voor mensen is het lastig om met onze latente bijna perfecte staat vragen open te laten en mysteries onoplosbaar te laten. Dus willen we verklaren en uitleggen. Reden: we willen begrijpen, beheersen,weten. Want dat geeft rust en bevrediging. Nu leven we met inperfectie en dat is lastig. We zijn ons levenlang bezig beter, sneller, hoger, knapper, mooier, rijker,liever en wijzer te worden. Waarom? Waar komt dat vandaan? God die alles overziet die buiten de tijd staat beheerst en omvat dit alles. En die staat zullen we in dit leven nooit bereiken. Pas als we zijn zoals Hij dat heeft bedoelt zijn we volmaakt, begrijpen we, weten en zien we 'van aangezicht tot aangezicht.

Soms vergeten we dat we 'in die spiegel van raadselen' kijken. Ja, we verklaren veel teksten, we doen opgravingen, heel Israël is een archeologische afgraving. We leren daardoor. Maar het overgrote deel van onze vragen over het hoe en waarom van God en dus over ons leven kunnen we nog steeds niet benantwoorden. Dus komen we met zaken die ons tijdelijk wat bevrediging geven. Antwoordenf en dogma's die God soms acceptabel moeten maken. Of die ons helpen de moeilijke perioden in ons leven te overbruggen. Hoe kan God al dat leed hier op aarde zien? Hoe kan Hij niets doen aan kinderen die tegen de muur kapot worden geslagen. Ja dat gebeurd niet zo ver hier vandaan! Sterker nog elke dag worden er kinderen in Nederland uitelkaargetrokken door abortussen in de diverse klinieken in Nederland. Hoe kan je als Bedenker Schepper daar naar kijken? Goddomme, denk ik dan wel eens. Dat is geen vloek wel een schreeuw van wanhoop.

Amir zegt;"Ben probeer God niet te begrijpen, deze dingen kan je met je paar kubieke centimeter hersennen niet snappen." Waarom niet? Omdat je de antwoorden als mens niet eens aankan denk ik. Maar dan ben ik alweer aan het proberen om dingen te verklaren.

Het mooie is dat ik in al die grootheid en verhevenheid van God Hem toch ook ervaar als persoonlijk. Juist in de Here Jezus is Hij dichtbij mij gekomen. Die intimiteit is mij alles waard. Ik kan niet leven zonder die onzichtbare kracht die zijn Geest bewerktstelligt in mijn leven en in de levens van Godliefhebbers om mij heen.

Ik probeer daarom weer om de intense vragen des levens niet te negeren maar wel soms naast me neer te leggen om ze vervolgens verderop weer op te pakken. Het is niet erg om geen antwoord te weten op sommige vragen.

BK

dinsdag 16 oktober 2007

De Jordaan nabij Bethabara.



Dit zou de plek kunnen zijn waar Jezus zich door Johannes liet dopen.

10 Verder zeide Jozua: Hieraan zult gijlieden bekennen, dat de levende God in het midden van u is, en dat Hij ganselijk voor uw aangezicht uitdrijven zal de Kanaänieten, en de Hethieten, en de Hevieten, en de Ferezieten, en de Girgazieten, en de Amorieten en de Jebusieten.
11 Ziet, de ark des verbonds van den Heere der ganse aarde gaat door voor ulieder aangezicht in de Jordaan.
12 Nu dan, neemt gijlieden u twaalf mannen uit de stammen Israëls, uit iederen stam een man;
13 Want het zal geschieden, met dat de voetzolen der priesteren, die de ark van den HEERE, den Heere der ganse aarde, dragen, in het water van de Jordaan zullen rusten, zo zullen de wateren van de Jordaan afgesneden worden, te weten de wateren, die van boven afvlieten, en zij zullen op een hoop blijven staan.
14 En het geschiedde, toen het volk vertrok uit zijn tenten, om over de Jordaan te gaan, zo droegen de priesters de ark des verbonds voor het aangezicht des volks.
15 En als zij, die de ark droegen, tot aan de Jordaan gekomen waren, en de voeten der priesteren, dragende de ark, ingedoopt waren in het uiterste van het water (de Jordaan nu was vol al de dagen des oogstes aan al haar oevers);
16 Zo stonden de wateren, die van boven afkwamen; zij rezen op een hoop, zeer verre van de stad Adam af, die ter zijde van Sarthan ligt; en die naar de zee des vlakken velds, te weten de Zoutzee, afliepen, vergingen, zij werden afgesneden. Toen trok het volk over, tegenover Jericho.
17 Maar de priesters, die de ark des verbonds des HEEREN droegen, stonden steevast op het droge, in het midden van de Jordaan; en gans Israël ging over op het droge, totdat al het volk geëindigd had door de Jordaan te trekken.



Hierboven zie je een foto van de Jordaan gemaakt tijdens mijn filmdagen in Israël. De rivier de Jordaan speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van het Joodse volk. De Hebreeuwse naam voor de Jordaan is: nhar hajarden. Hemelsbreed bedraagt de lengte van de rivier zo'n 170 kilometer. 70 tot 90% van het water van de Jordaan wordt aangewend voor menselijke doeleinden, en dat is mede de reden dat het opdrogen van de Dode Zee waarin de rivier in uitmondt wordt versnelt.

De Jordaan heeft het sterkste verval van alle rivieren ter wereld en mondt uit in de laagst gelegen plek op aarde : de Dode Zee. De naam Jordaan heeft twee mogelijke etymologieen. Het zou kunnen worden afgeleid van het Hebreeuwse werkwoord YARAD, wat 'afdalen' betekent. Het zou ook kunnen zijn afgeleid van het Aramese woord Yardeen
wat 'snelstromend water' betekent.


De Jordaan heeft ook een symbolieke waarde waar je als gelovige of ongelovige iets moois in kan ontdekken als je een klein beetje de lagen in de Bijbelse verhalen kan doorzien. Ik geef hier één gedachte weer. Zelf vind ik dat een prachtibg beeld dat in de Schrift of de bijbel is inbedded.


Na 40 jaar mag het volk Israël eindelijk het beloofde land in. Ze hebben als nomaden al die tijd rondgezworven in de woestijn. En onder leiding van Jozua of beter gezegd 'Jeshua'zoals zijn orginele Hebreeuwse naam luidt, staat de hele groep in het lager gelegen rivierdal en zien ze in de verte -over de rivier de Jordaan- het beloofde land Canaan.

Nu moeten 700.000 mannen vrouwen en kinderen de Jordaan over steken. Zoals je op de foto kan zien is de rivier hier smal en stelt niet veel voor. Maar in die tijd was de Jordaan een brede rivier. De tijd van het jaar zorgde voor veel toestroom van water dat uit vier of vijf verschillende bronnen komt. Het was dus een snelstromende rivier zoals zijn naam ook al aangeeft.


Geen wonder dat het volk opnieuw vreesde voor een fiasco. Echter door een wonder van God kon men toch zonder problemen door deze Jordaan trekken. Op het moment dat de Priesters die de groep aanvoerden hun voeten in het water zetten werd de aanvoer van water gestopt. Door het grote verval werd de rest gewoon afgevoerd naar de Dode Zee.

De bedding kwam droog te liggen en de doortocht was een relatief makkie.

Dit verhaal heeft een diepe geestelijke waarde.

De Jordaan is het symbool voor de dood. Je moet namelijk eerst door de dood om in het 'beloofde land' te komen. Het beloofde land is voor mensen die in God geloven 'het paradijs' of beter gezegd 'de hemel', waar je na je dood een nieuw en eeuwig leven krijgt. De dood is een werkelijke dood als je verdrinkt in het water. De Joden zouden immers omkomen in het snelstromende diepe water als God niet een wonder zou doen.

Zo verdrink je als je aan het einde van het leven de Jordaan of de dood in stapt. Je wordt dan eigenlijk afgevoerd naar de Dode Zee. En in die Zee kan door zijn hoge zoutconcentratie niets leven. Daar is het einde verhaal.

Er moet dus iets gebeuren. Er moet een oplossing zijn om toch levend dat beloofde land te bereiken. God zelf geeft een glimp van die oplossing in Jozua 3.(ziehierboven) Het is meteen een belofte en een heenwijzen naar Jezus.


Er is namelijk maar 1 manier om de dood te overwinnen. Er is maar 1 man die mij door de dood naar het beloofde land kan begeleiden. Dat is Jozua! Juist Joshua. En weet je Joshua is de Hebreeuwse naam voor de naam van...Jezus!!

Joshua gaat voorop en door de wonderlijke genade van God verdrink ik niet en is de dood niet definitief. Joshua leidt mij door de dood heen naar het beloofde land; de Hemel!

WONDERLIJK vind ik dat. God wil niet alleen maar nu aanwezig zijn in mijn leven, maar Joshua wil dwars door de dood bij mij zijn. Het enige dat ik nodig heb is geloof. Geloof dat God's wonderlijke genade mij zal behouden. De dood,het sterven, is nog steeds een 'afdalen'(!) niet een makkelijke weg, maar zijn trouw is eeuwig en voor ieder die de Here Jezus lief wil hebben toegankelijk.

Misschien geloof je het niet, omdat je geen levende relatie ervaart met God. Ik daag je uit je hart open te stellen voor de ultieme liefde. Open je leven voor God die LIEFDE heeft uitgevonden. Zijn liefde leidt mij naar een eeuwig leven. Als het zover is gaat JESHUA met mij mee. En volg ik Hem naar het beloofde land waar de reunie gaat plaatsvinden van al mijn geliefden die mij zijn voorgegaan.
Nog even ( ik hou van het leven ! ) en ik kom eraan!!

dinsdag 2 oktober 2007

Steen des aanstoots







Alweer even terug uit Israel alwaar we 12 afleveringen filmden voor de Omega Code die vanaf a.s. zondag te zien is op Ned 3 op Zondagmiddag. De komende tijd zal ik wat foto's publiceren die ik daar maakte. Ddat moest wel tussen de bedrijven door want we hebben lange dagen gemaakt. Die begonnen voor mij om 6 uur. Scripts leren en dan even een ontbijtje. Daarna ging het naar de lokatie van die dag en blaften we de vertellingen met vallen en opstaan op het celluloid. Nou ja, de disk...

Wat een land. Wat een geschiedenis.Wat een cultuur. Dit is toch zo'n beetje de navel van de wereld. Ik ben eerder in Israël geweest maar deze ervaring was subliem. Persoonlijk erg aangesproken door het wisselende landschap de contrasten als de grote temperatuurs verschillen die dit land kent.En de Joden en arabieren die hier naast elkaar wonen en handelen. Ongelooflijk!

De Joden en hun wetten. Ik heb er iets meer zicht op gekregen en begrijp nog beter het hoe en waarom van de toch wel praktische wet.(Zie eerste 5 boeken oude testament)

Ik zal de komende tijd iets meer vertellen over waarom die wet nu zo bijzonder is en wat je daar van kan opsteken.
Romeinen 9

"Maar Israël, die de wet der rechtvaardigheid zocht, is tot de wet der rechtvaardigheid niet gekomen.
Waarom? Omdat zij die zochten niet uit het geloof, maar als uit de werken der wet, want zij hebben zich gestoten aan den steen des aanstoots;
Gelijk geschreven is: Ziet, Ik leg in Sion een steen des aanstoots, en een rots der ergernis; en een iegelijk, die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden."

Kan je vast over nadenken! Ik kom er op terug!


Het is een drukke tijd dus hang on!


BK

woensdag 22 augustus 2007

Silly Kayleigh goes home.




Kayleigh goes home. After being here 9 years she will leave 4-ever. Look how silly she can be. She just turned 18! Passed her HAVO exam and now new things are coming her way. I always told her friends (and boyfriend) that she is not just a girl from the block. Kids from divorced parents live in two worlds - Always - for the rest of their lives! So Kayleigh (or as we call her DiDi) has a whole world waiting on her in Indiana. She will take off the end of this month! As a dad I wonder "Did I prepare her as well as I could; faith, boys, money, honesty all that good stuff." I guess watching her lately she is a teenager after all; the same sometimes wise and sometimes stupid teen I was when I was her age! I hope things go well for her. I hope she finds what she is looking for. I am excited about her meeting with her dad and stepmom and little sister again. We tried to introduce her to the One who is always there, who will never leave her. The best thing that happenend to her was finding her Healer and Redeemer. I hope and pray she will be wise, make responsible choices and grow closer to the One.

Kayleigh, I love you! Have a safe and God-filled journey!

Pap

zondag 19 augustus 2007

Generations




15 years ago a little girl received a picture of a Dutch guest-artist who joined Harvest for a few years. Her name is Marissa and she was only 4 years old.
She used to take Ben's picture everywhere, even slept with it.

Recently I met her again. She is a beautiful young lady of 19 years young. Opportunities are there and life is good. She studies in Dallas, Texas, has a sister and a brother and wonderful loving parents.

She and her parents came to my concert in Maybank, Texas where I performed at the Rope, Catch & Ride for Christ Church. Meeting her reminds me that time never stops. Seeing her made me remember all the good times and friends we met on our many tours throughout the United States.




And this: Not the fly-fishers from Athens - Not the golf buddies of a sleepy community in hill country. These are my boys Tom; alias eatmorecrawfish and Larry; alias Iam JerrysnewbusdriverNOT.
I had the opportunity to perform in Larry's cowboy church this July. We had a great time. Later I thought about these meetings with different friends from old times
cause there is no stopping. This wild stallion called life rides on 4ever. And generation Jones (1954-1965) [Tom, Larry and Me!] has passed by The Baby Boomers('65-'80). These generations have also passed since then: Generation X ('65-'83) the MTV generation ('75-85), Generation Y ('81-99) the Internet generation ('94-2005). Now we have the Interngenerational equity. Figure it out friends!!

So many generations have passed since Vietnam, since 'Smoke on the Water'. And we are all changing. Despite the creams, the lifts, the Botox. Live experience makes us stronger or brakes us down. These people and friends - younger and older - have sunk their teeth into life. They took every challenge despite divorce, cancer, pacemakers and day's without catching any fish.(What?) At times your plate is not full all the way.(Ohh) Might be good for some of us anyway!

Lessons in life are so interesting. I learn every day from people young and old around me. And that makes life fun and worth living. It tells me that every age is special and every day is worth living for! Thanks to all you guys who had an impact in my life. Jerry Williams 2!

Changes; we all have to undergo them but one person always stays the same - never changes. He is the same yesterday, today and forever so we can depend on somebody stable our whole lives. He unites generations in love, He binds people from different cultural backgrounds together. Only by His love. That's why I love Him, because I am hungry for love! The real stuff.

I say: LOVE each other with brotherly love and dare to learn from the generations.

Ben

maandag 23 juli 2007

Concerts in Texas




We had two great concerts in Texas. Sunday morning I sang in a Cowboy Church in Canton, Texas. We had a great time. The Pastor and his wife were in Uganda but I spoke to his son and found out that his parents were close to the place were I filmed
the clip 'Jesu ni Wangu' a song on the cd/dvd 'Children of Light'. Hope to be back at this church one day to share what's going on down there in Uganda.

Sunday evening we shared Jesus in First Christian Church in Athens, Texas. Many came to the concert and we had a great time eventhough we had some multimedia problems. Thanks Debby and Tom for helping out on stage. Thank you pastor for having me. I owe you 1 more with video!!! Thanks friends for showing up!!

It was a great experience to be back after so many years and share what God is doing through our ministry and the new release of Children of Light. Eventhough we are just starting up with the new CD and DVD we are so happy and blessed with the good reports on all the songs. We hopen that the DVD and Book will be available soon in US bookstores!

We have a mighty God to serve. Please leave your comments or send your mail to: info@benketting.nl

Let me know if you need product. I will mail it top you from the Netherlands. Send me an e-mail and I'll let you know how to do this through internet.

We have a mighty God to serve!!

Bless Him.

Next sunday I will perform in Kaufman, Texas.

donderdag 19 juli 2007

Concerten USA

Leuk toch! Een een viertal concerten in de USA in july. Het is hier wel country, maar heerlijk al die good oll'boys.
Ik heb een viertal concerten in Canton, Athens aanstaande zondag 22 july. Volgende week zondag weer twee hier in Texas.

zondag 1 juli 2007

Buigen of barsten.




Om mijn voeling in de maatschappij niet te verliezen doe ik wat extra werk op sommige momenten. Horeca. Ik ben daar min of meer incognito, maar goed, mensen herkennen me van de programma's. Tijdens die werkzaamheden was er mevrouw niet blij was met mij. Ze vond me amateuristisch, popie jopie, en ze was ontevreden over nog een aantal zaken. Deze mevr. ging naar de horecaleiding en deed haar beklag en dus moet ik voorkomen. Ze wilde dat ik m'n excuus aanbood. Ik moest tien keer slikken, inwendig een gevecht aangaan, omdat de mensen die erbij waren geweest het allemaal zeer naar hun zin hadden gehad. Ze was dus de enige die haar beklag deed, en dan kan je je gaan afvragen waar het probleem ligt. Haar ogen waren dofblauw en ik voelde een enorme nare aura rond dit mens hangen.
Omdat ik niet iemand ben die met dit soort mensen in discussie gaat, gaf ik haar een hand en zei dat ik het vervelend vond dat ze het niet naar haar zin had gehad. Eigenlijk had ik enorm veel medelijden met haar en haar man. Maar was tegelijkertijd blij dat ik niet naast haar op het HBOotje zat. Ze was zichbaar moe. Ze deed- zo zei ze- een HBO opleiding en werkte daarnaast ook nog 40 uur. Persoonlijk vond ik dat dit wel zo'n beetje alles verklaarde van haar opgefokte gedrag.

Ik reed toch wat verdooft naar huis. Al dienstverlener in een commerciele tent moet je gewoon buigen voor de klant. Als je die tenminste niet wil verliezen. Zelf denk ik dat een zaak beter af is als deze mensen nooit meer een stap over de drempel zetten, maar goed. Het was weer eens even een fijne kijk op het leven dat zich elke dag in Nederland afspeelt. De Horeca waar duizenden jongens en meisjes hard werken om het 'de klant' naar't zin te maken. Respect!!

Dacht ook meteen ook even aan Jezus. Gek he. Stel je voor dat er een schreeuwende,honende menigte voor je staat die je niet ziet zitten. Ze willen je zelfs dood! Men, how would that be.... Kill Kill!! Je kijkt niet in twee paar dode blauwe ogen van een overwerkte -ikpakdateomannetjeweleensevenmevrouwtje- maar in honderden haatdragen gezichten die maar 1 ding willen; Jouw doodt! Dat overkwam Hem, dacht ik op de weg naar huis. Ik heb de dag na dit incident heerlijk gewerkt in de horeca. Het regende complimenten en als ik niet oppas moet ik ook nog tijdens het werken een bijbelverhaal gaan vertellen. Dat zal ik niet doen, want dat zou op belangenverstrengeling gaan lijken...

Voor al die mensen die deze én inspirerender meneren en mevrouwen een fijne tijd willen geven: Two thumbs up!! Ik drink op jullie!

Fijne werk week maar weer.

woensdag 30 mei 2007

De P&P generatie.

Strand hek. Foto: Ben Ketting

Was met vriend Henk en familie even aan het strand van Zandvoort aan Zee. Paar foto's gemaakt van dezen en genen.

Afgelopen zaterdag ook nog even over het terrein van Opwekking gelopen. Verrassend!
De één na de andere tiener roept me na: Hé Prinsen en Prinsessen. Een hele club tieners begon spontaan de begintune te zingen. Tsja, en dan weet je dat je 'oud' wordt!! My goodness. Deze kids zaten in groep 7 en 8 toen ze bij mij in't programma zaten. Ze zijn nu 15, 16, 17. Ze vonden het leuk even dag te zeggen en dan vooral te vertellen dat ze in't programma zaten. "We keken er altijd naar', tetterde het om me heen.
Dochter Kayleigh van 17 liep naast me. Ze is het gewend, en heeft zo haar eigen gedachten over de populariteit van pap.
Maar ook Kayleigh stond als 9 jarig meisje met haar neus vooraan als we om 7:00 uur in de morgen een tv doorloop deden met de cameramensen en regisseur.
Het was een mooie tijd die Prinsen en Prinsessen tijd.


Kayleigh en Juliën Foto: Ben Ketting


Het gekke is dat ouders en kinderen mij eigenlijk nooit aanschieten over de Blinq periode. Ben van Blinck een Human interst item waar ik ook iets speciaals voor schreef.
Zelfs Omega Helden op de zondag is niet iets waar het publiek aan refereert als ze me tegenkomen. Maar P&P daar zijn generaties mee opgegroeid. Het is halverwege de serie gestopt omdat we breeeeeder moesten op Zappelin. Ik begreep dat maar leuk was anders. Caleb. Foto Ben Ketting





Iets in P&P was heel speciaal maar het werd aan de nadere kant ook vreselijk verguist. Het ligt niet lekker in Hilversum hoorde ik laatst. En een collega van mijn afdeling vertrouwde mij toe haar kind niet naar Prinsen en Prinsessen te laten kijken als het weer werd uitgezonden. Reden: het zou het evangelie van de Here Jezus opdringen, indoctrinerend zijn. Dus de liedjes die we zongen gaven aan dat het Zó was. En dat mag niet meer op tv, behalve in Nederland zingt. Daar mag het nog wel. En in Hennies korenprogramma, daar ook. Of wordt daar niet over de Here Jezus gezongen? Of gaat het over het feit dat ik speciaal voor kinderen iets maakte, die je niet zomaar een mening mag ..opdringen....? Dat was het geloof ik!

Omdat de liedjes expliciet zijn en de presentatieteksten vertellen wat de Bijbel zegt. Als moderne chr. moeder laat je daar je kinderen tegenwoordig niet meer naar kijken, want dat is ehm..niet goed.. indoctrinerend?
Tsja, waarom zie ik dan heel veel gelukkige kids lopen die gewoon met een hele club Opwekking bezoeken. Ze geloven in God en zijn blij met hun geloof.
Hebben ze probleempjes, ja maar die hebben bijn alle tieners van die leeftijd.






Sophie en Valentina. Foto Ben Ketting


Ze lachten en waren trots dat ze toen in P&P zaten. Er zat niets negatiefs aan. En eigenlijk heeft nooit één ouder mij ervan beschuldigt dat hun kinderen negatief werden beïnvloed door het programma. Wel heb ik ouders gehoord die het jammer vonden dat het niet meer werd gemaakt, en nog steeds het prgramma op dvd bekeken met een nieuwe generatie kinderen. En Keyleigh? Ik ben blij dat ze vrienden heeft die
positief zijn en geloven in God en de normen en waarden die bij dat leven met God horen. Ik ken ouders die kinderen hebben van 16 die niet dat Godsgeluk meedragen. Die opvoeding gaat een stuk moeilijker. Kay is soms ook moeilijk believe you me, maar toch zit er een stuk positivo in dat heel haar sociale leven bepaald.

En zo reed ik die avond door de polder terug naar huis, met de tune van Prinsen en Prinsessen in mijn hoofd. Ach, misschien deden we niet alles helmaal goed in dat programma, maar impact had het wel.

Tussen alle shit op tv toen en nu, was P&P een programma regelrecht uit de bijbel. Geen geweld, geen haat en geen competitie. Geen bekende soapies die eigenlijk niets te melden hadden. Het vertelde van de liefde van God voor alle mensen. Het programma was nooit veroordelend en er was oprechte blijdschap met God. Kijkcijfers dan? Gewoon altijd tusen de 80 en 150.000 kijkers. Niet beter of slechter dan de cijfers nu!

Je zal het nooit meer zien op TV, nog wel via het Omega themakanaal. Nu wordt het verhaal van God op een andere manier verteld. Of het beter is weet ik niet goed, maar het is ook een manier.Wel wordt er minder over gesproken. Is dat een teken aan de wand?

Mensen en meningen veranderen, God verandert nooit. Hij was en is dezelfde, altijd!
Gelukkig maar!

Ben www.benketting.nl

maandag 7 mei 2007

Aan de andere kant.


Tot mijn 18e jaar was ons uitzicht vanuit de woon- en slaapkamer dit bos. Achter dit hek een strook natuurlijk bos en daarna de begraafplaats die haar ingang heeft aan de Soerenseweg in Apeldoorn.Als kind speelden we hier doodje en vonden we paddestoelen en takjes hulst voor de kerststukjes die we maakten rond kerst.In 1983 is het huis verkocht en verhuisden we naar Sunny Home aan de Jachtlaan in Apeldoorn. Nu woont er een meneer. Hij is weduwnaar. Hij woont er alleen.

Ik was er vorige week en had toevallig mijn camera bij me en heb wat foto's genomen. Vandaag kijk ik ernaar. Er zullen mensen zijn die bij het lezen van mijn weblog denken die Ben zit in een mid-life crises! Maar om eerlijk te zijn is mijn connectie met mijn oude buurt mijn ouders en de jeugdjaren altijd erg belangrijk voor me geweest. Zeker nu ik ouder wordt en zelf twee kinderen heb. En ach, het mid life gebeuren ervaar ik m'n hele leven al. :)

Toen ik beide foto's bekeek gingen de herinneringen aan vroeger weer even spelen. Hoe het was om daar te wonen. De tweeling Maurice en Marcel Sterk van de overburen.(Waar zijn jullie ?) De tragische jonge dood van buurmeisje Liesbeth van den Berg. Het oudere meisje verderop in de straat waar ik stiekem verliefd op was. Het fluitje van de buurman waarmee hij zijn hond (en zijn vrouw) naar zich toeroepte. ( Wij immiteerden dat altijd en dan riep de buurvrouw;" Ja Aard, wat is er..") En dan waren er de kippen van de buren en de
buurman die ze met een bijl een kopje kleiner maakte. Maar ook het het warme beton achter op het terras waar je zomers op ging liggen en dan fantaseerde hoe het in de volgende eeuw zou zijn...
Ervaringen die ik daar heb gehad als kind en als tiener. Ik zal ze nooit vergeten. Je ziet nog net het huis van de buren. En toen ik vorige week de Planetenlaan afreed realiseerde ik me dat er heel wat van die goede oude buren niet meer leven. Ze zijn verhuist naar de andere kant van het hek als je begrijpt wat ik bedoel.


En zo volgen de generaties elkaar op. Ik vraag me af hoe het zou zijn dat huis te kopen. De man die er nu woont heeft geen kinderen en zijn vrouw is aan kanker overleden. En ooit vroeg ik hem mij in te lichten als hij het wilde verkopen. Mijn vader bouwde het huis samen met mijn opa voor 40.000 gulden. En nu...?


Eigenlijk voel ik me dáár het beste gewortelt.Ik hóór daar gewoon, en ondanks dat er nu iemand anders woont is het gewoon van mij. Ik ken elke centimer van die kavel. Ik kan hier voor het huis op het gras gaan liggen en dan klopt het hart van de aarde gelijk met mijn hart. Veel bomen en struiken zijn door mijn vader en mij in de tuin geplant.Ik sliep achter het linkerraam boven. Zomers hoorde ik de vogels en herkende hun roep.En nooit vergeet ik de sereniteit van de besneeuwde bomen in de winter en de dampige bosgrond na een regenbui.


Ik denk niet dat ik ooit het geld zal hebben om het te kunnen kopen. En daarom blijft dit een spannende plek waar ik af en toe eens langs rij als ik in Apeldoorn ben.

Moraal van dit verhaal? Je wil ergens bijhoren,ergens van zijn. Je wil jezelf in een kader kunnen plaatsen van tijd en ruimte, geliefden,familie en vrienden, buurt en plaats. Waarom ? Dat ben je, dat ben ik. Ik ben gevormd door al die plekken, die mensen, die buren, die herinneringen.Ik ben daar niet weg te denken. De buurt is anders zonder mij. Ben ik anders zonder die buurt? (Ga ik over denken!)


En toch... Je weet op een gegeven moment houdt het allemaal op. En dat is wanneer ik verhuis naar de overkant, naar de andere kant van het hek. Wat mij intrigeert is dat alle herinneringen,woorden en intense belevenissen dan pas gecomplementeert worden. Daar geloof ik in. Dat houdt me op de been. Nu is het nooit af. Dan wel. Nu zoek je altijd naar veiligheid, dan heb je een vaste burght gevonden.
Ik ben omdat mijn ouders waren. En zij waren omdat hun ouders
leefden. En zo ga je terug naar het begin van het leven. Naar de oorsprong. Ik kan zonder die oorsprong niet bestaan. Die -laat ik het noemen- volledigheid, is voor mij God. En vandaag voel ik zoiets als van een stem die zegt; 'Je bent nog zo onaf, nog zo ontheemt, je bent een bijwoner, een inperfectie op zoek naar perfectie.Je streeft naar heelheid, volheid, de ultieme weldaad.Je weet niet wie je helemaal bent. Zelfs door connectie met Mij je Maker, ervaar je nu nog maar gedeeltelijke eenheid ook al voelt het leven soms goed. Je ziet in delen. Je bent nog steeds verdeelt. Straks ga ik je het allemaal helemaal geven. Als jouw en mijn hart synchroon gaan kloppen. Als je bent zoals Ik ben. Straks Ben. Aan de overkant.
Was het maar alvast zo...of misschien nog even niet...Als ik wegrij wordt het straatbordje in mijn achteruitkijkspiegel steeds kleiner.
Gek,denk ik. Vroeger zat dat niet aan die lantaarnpaal vast. Het had zijn eigen paaltje. Dingen veranderen.

Ben Ketting
Mei 2007


donderdag 3 mei 2007

Loodmenie

Afgelopen week heb ik de bodem gezien. Het voelde als een ritueel. Boven de deur aan de binnenkant van de schuur staan zijn initialen. MH / BK 28/05/2002, in zijn eigen gedistingeerde architectonische handschrift. Statig, eenvoudig en duidelijk, zoals hij was. Ik zeg het hardop, maar niemand hoort het behalve ik. Eigenlijk is dit zelfgemaakte schuurtje een soort persoonlijk heiligdom. Hij was met zijn handen in zijn broekzakken en zijn altijd ingehouden pas naar mijn net voltooide bouwwerk gelopen. Pa. Er verscheen een glimlach en dat betekende goed nieuws. "Nou, da's toch goed', zei hij en betasde de door mij zelfgemaakte deur. 'Die diagonaallat moet andersom', zei hij. 'maar je komt er wel mee weg zo, want de deur is niet zo zwaar'. Hij boog zijn grijze hoofd en stapte over de donkerbruine hardhouden drempel naar binnen en keek stilzwijgend rond. Ik zag hoe zijn ogen de electriciteits kabel volgde tot waar het in de grond verdween. 'Hmm' , zei hij peinzend en controleerde nog altijd zonder iets te zeggen de afwerking van het kozijn. Ik voelde de spanning van een kleine jongen die zijn huiswerk aan de meester ter correctie voorlegt. Mijn vader was ook zo verdomde handig en secuur. Hoe kon ik dat ooit evenaren...

'Nou, da's toch goed' , zei hij opeens en keek me aan, ' ik heb nog wat voor je meegenomen.' Buiten stond een roestig blik carboleum. "Het is al oud maar het zit nog half vol. Kan je mooi je schuurtje mee behandelen. Er zit nog lood in. Je mag het eigenlijk niet meer gebruiken, maar het spul die ze nu verkopen is rommel". Hij stapte het schuurtje uit en schuurde met zijn vlakke hand over de planken van de schuur alof hij het liefhad.
"Heb je een schroevendraaier?" Hij ging op een knie zitten en wurmde de schroevendraaier tussen het deksel om het open te wippen. In gedachten hoorde ik mijn moeder uit de verte roepen: "Marinus pas toch op je broek!" Het deksel vloog op de grond en de geur van zwart carboleum bezwangerde de lucht. "Hier, genoeg voor de schuur. En dan heb je nog wat over maar dat moet je maar bewaren'.

Nu, vind ik de bus netjes opgeborgen achter in de schuur naast de bladblazer en de tuinspullen. Ik voel me net een klein kind als ik de bus voor mijn net gemaakte houten tuindeur neerzet. Als ik het deksel erafwip zie ik dat de kwast van mijn vader er nog inzit. De zalige geur van carboleum snuif ik diep in mijn longen en knijp mijn ogen stevig dicht. De flashback komt weldra aanrollen en met weldadige scheuten pompt het herinneringen naar boven.

Apeldoorn. 1969.
Samen brengen we een nieuwe laag carboleum aan op het gazonhek. Sumatralaan. Pa zit op de stoep en doet de ene kant. Ik zit op het gazon en bewerk de voorkant. We werken samen op. We praten niet echt.
Alleen de vogels van het bos tegenover ons huis zingen hun avond lied. We doen het nu omdat de zon weg is want dat is beter, zegt mijn vader. Af en toe kijk ik naar zijn grijzende haar. Zijn ogen kleven op het houten hek en ik weet dat geen millimeter aan zijn aandacht ontgaat. Het hek dat nog warm is van de zomerzon wordt langzaam helemaal zwart en ik raak iets achterop. Mijn vader springt bij en dan zijn we eindelijk klaar. De hele straat stinkt naar carboleum. Vader staat kreunend op en wrijft over zijn zijn knie terwijl hij controleert of ik alles heb geraakt. "Goed zo", zegt hij dan en drukt de deksel op het blik. Met een hamertje dat ik voor het laatst in opa's schuur had zien liggen tikt hij op de rand van het deksel tot het hermetisch afgesloten is.

"Waaat een staaank", ik schrik op van de opmerking van de nieuwe achterbuurvrouw. De penetrante geur van de carboleum is over het hoge hek tot in de achtertuin van de buren doorgedrongen. Het riekt, maar ik stop niet. Met langzame stroken breng ik het zwarte spul aan op de tuindeur. Iedere haal brengt nieuwe herinneringen naar boven. Als ik klaar ben zie ik de bodem van het blik in de zon schitteren.
Voorzichtig zet ik de kwast van mijn vader terug in het blik, pak het deksel en druk dat stevig op de bus. Met het hamertje van mijn vader tik de rand nog eens extra aan. Daarna zet ik het blik terug in de schuur. Voor ik de deur uitloop blijf ik nog even staan en lees mijn vaders naam boven de deur. Hardop lees ik MK /BK 28-5-2002. Ik heb ontzettend zin om te huilen maar onderdruk de opkomende tranen. Dan doe ik de deur dicht. De deur waarachter zich herinneringen verbergen die ik met het openen van een deksel tot mijn beschikking heb.
En daarom zal ik het laatste beetje carboleum niet meer gebruiken. Ik zal het altijd bewaren totdat iemand na mijn dood het blik vindt en het geheim van de herinnering zal opsnuiven.

Hekje Planetenlaan 25 Apeldoorn.

Ben Ketting 2007

For what it's worth...






"WHAT SAY YE ABOUT BARRACK? HE IS STILL WET BEHIND THE EARS IN THIS WORLD. VERY ARTICULATE AND COULD PULL SOMETHING DREADFUL OFF IF PEOPLE DON'T TAKE A REAL GOOD LOOK."
I think you need to absorb what is written below. Interesting reading.

Say What, Barrack?


By Paul R. Hollrah

Tuning in to C-Span recently, I found myself listening to a speech by Senator Barrack Hussein Obama, Jr. He was standing in the pulpit of a black church in Selma, Alabama, and as I studied the body language of the dozen or so black ministers standing behind the senator, I couldn't help but be reminded of the little head-bobbing dolls that people used to place in the rear windows of their 1957 Chevrolets. If their reactions are any indication, the new Schlickmeister of the Democrat Party is actually a pretty accomplished public speaker.

However, as he spoke, I found my bull_ _ _ _ alarm going off, repeatedly. But I couldn't quite figure out why until I actually read excerpts of his speech several days later. Here's part of what he said: "..something happened back here in Selma, Alabama. Something happened in Birmingham that sent out what Bobby Kennedy called, "ripples of hope all around the world." Something happened when a bunch of women decided they were going to walk instead of ride the bus after a long day of doing somebody else's laundry, looking after somebody else's children.

"When (black) men who had PhD's decided 'that's enough' and 'we're going to stand up for our dignity,' that sent a shout across oceans so that my grandfather began to imagine something different for his son. His son, who grew up herding goats in a small village in Africa could suddenly set his sights a little higher and believe that maybe a black man in this world had a chance.

". So the Kennedy's decided we're going to do an air lift. We're going to go to Africa and start bringing young Africans over to this country and give them scholarships to study so they can learn what a wonderful country America is.

"This young man named Barack Obama got one of those tickets and came over to this country. He met this woman whose great great-great-great-grandfather had owned slaves; but she had a good idea there was some craziness going on because they looked at each other and they decided that we know that, (in) the world as it has been, it might not be possible for us to get together and have a child. There was something stirring across the country because of what happened in Selma, Alabama, because some folks are willing to march across a bridge. So they got together and Barack Obama Jr. Was born. So don't tell me I don't have a claim on Selma, Alabama. Don't tell me I'm not coming home to Selma, Alabama."

Okay, so what's wrong with that? It all sounds good. but is it?

Obama told his audience that, because some folks had the courage to "march across a bridge" in Selma, Alabama, his mother, a white woman from Kansas, and his father, a black Muslim from Africa, took heart. It gave them the courage to get married and have a child.
The problem with that characterization is that Barrack Obama, Jr. Was born on August 4, 1961, while the first of three marches across that bridge in Selma didn't occur until March 7, 1965, at least five years after Obama's parents met.

Obama went on to tell his audience that the Kennedys, Jack and Bobby, decided to do an airlift. They would bring some young Africans over so that they could be educated and learn all about America. His grandfather heard that call and sent his son, Barrack Obama, Sr., to America.

The problem with that scenario is that, having been born in August 1961, the future senator was not conceived until sometime in November 1960. So, if his African grandfather heard words that "sent a shout across oceans," inspiring him to send his goat-herder son to America, it was not Democrat Jack Kennedy he heard, or his brother Bobby, it was Republican President Dwight D. Eisenhower.

Obama's speech is reminiscent of Al Gore's claim of having invented the Internet, Hillary Clinton's claim of having been named after the first man to climb Mt. Everest. even though she was born five years and seven months before Sir Edmund climbed the mountain, and John Kerry's imaginary trip to Cambodia.

As one of my black friends, Eddie Huff, has said, "We need to ask some very serious questions of the senator from Illinois. It's not enough to be black, it's not enough to be articulate, and it's not enough to be eloquent and a media darling. The only question will be how deaf an ear, or how blind an eye, will people turn in order to turn a frog into a prince."

It appears that Senator Barrack Hussein Obama, Jr. Is not a "fresh face," as media sycophants like to describe him, he's just another in a long line of Democrat snake oil salesmen.



Creative recall or just plain lying???

zondag 15 april 2007

A tale..



A TALE OF TWO HOUSE

Het sprookje van 2 huizen!


House #1
A 20 room mansion ( not including 8 bathrooms ) heated by natural
gas. Add on a pool ( and a pool house) and a separate guest house, all
heated by gas.

In one month this residence consumes more energy than the average
American household does in a year.

The average bill for electricity and natural gas runs over $2400.

In natural gas alone, this property consumes more than 20 times the
national average for an American home.

This house is not situated in a Northern or Midwestern "snow belt"
area. It's in the South.

~~~

House #2
Designed by an architecture professor at a leading national
university.

This house incorporates every "green" feature current home
construction can provide.

The house is 4,000 square feet ( 4 bedrooms ) and is nestled on an
arid, high prairie in the American southwest.

A central closet in the house holds geothermal heat-pumps drawing
ground water through pipes sunk 300 feet into the ground. The water (
usually 67 degrees F. ) heats the house in the winter and cools it in the
summer.

The system uses no fossil fuels such as oil or natural gas and it
consumes one-quarter electricity required for a conventional heating/cooling
system.

Rainwater from the roof is collected and funneled into a 25,000
gallon underground cistern.

Wastewater from showers, sinks and toilets goes into underground
purifying tanks and then into the cistern. The collected water then
irrigates the land surrounding the house.

Surrounding flowers and shrubs native to the area enable the
property to blend into the surrounding rural landscape.

~~~~~

HOUSE #1 is outside of Nashville, Tennessee; it is the abode of the
"environmentalist" Al Gore.

HOUSE #2 is on a ranch near Crawford, Texas; it is the residence the
of the President of the United States, George W. Bush.


As verified by Snopes:

http://www.snopes.com/politics/bush/house.asp
Blessings.....Tom

Take a seat!


Funny!!

maandag 2 april 2007


Nog even....en dan is het weer over.

TV is vluchtig. Wat vandaag hot is is morgen ehm cold. Het afgelopen jaar weer heerlijk kids
in al hun kracht laten zien. Gaaf, gewone kinderen die soms buitengewone dingen mee en doormaken. Omega helden zal aan het einde van dit seizoen verdwijnen. We werken hard aan een nieuw programma, of daar weer het verhaal van kinderen in te zien valt is nog niet bekend.
Maar voor jullie verhalen ga ik zeker vechten!

Ben
Onschuldig bloed.

Misschien herken je het gevoel dat ik rond Pasen bespeur. Hoe ga ik dit jaar Pasen (her)beleven. Ik zoek als gevoelsmens altijd naar het juiste beeld en de daarbij passende emotie.
Het verhaal uit Joh. 3 dat over Nicodemus heimelijke bezoek aan Jezus gaatbleek voor mij de juiste voorbereiding op het Pessach.

Een vooraanstaand Farizeeër lid van het Sanhedrin komt in de nacht naar Jezus. Hij erkent de Rabbi als leraar. Toch is deze ontmoeting vreemd omdat Nicodemus door Jezus zelf 'leraar van Israel' wordt genoemd. Omdat Jezus de hypocriete praktijken van de Farizeeërs blootlegt zoekt men redenen Jezus te doden. Omdat Jezus wonderen doet en dat zijn Godheid bevestigd wil Nicodemus op zoek naar de waarheid achter deze Rabbi, maar eigenlijk is dat voor een man met zijn status not done!

Jezus wijst hem op de wedergeboorte de geboorte uit de Geest. Hoe 'bekering' of geloof in God kan gebeuren is een wonder van God. Net als de wind onzichtbaar is en haar afkomst in zekere zin onbekend, is de Geest van God onzichtbaar. Echter de uitwerking is in de verandering van de mens wel waarneembaar. Christen worden is niet een verbetering van je oude leven, maar een totale vernieuwing van de oude mens. Een mens wordt fysiek geboren maar om een geestelijk leven te krijgen moet je geestelijk (opnieuw) geboren worden. Door Jezus te erkennen als Zoon van God kan Nicodemus een nieuwe natuur ontvangen waarin het oude is afgedaan. Joh. 3:16 :"Want alzoelief heeft God de wereld gehad etc." -het meest beroemde vers uit de Bijbel- is hier in context te lezen.

De reaktie van Nicodemus is onbeschreven, maar de bijbel spreekt boekdelen! (Boekdelen!!)
In Joh.7:50-53 verdedigde Nicodemus Jezus als het Sanhedrin hem wenst te doden. 'Een man verdient een eerlijk proces' is dan zijn response.

Als derde scene zien we Nicodemus nog een keer bij de balseming van Jezus. Joh 19:39-40. Hij zorgt dan voor de mirre en de olie. Kosten 100 pond. Precies de prijs voor de balseming van een Koning. Hiermee geeft Nicodemus te kennen dat hij WEET wie die Jezus is. Misschien heeft hij gedacht toen men Jezus op het kruis sloeg: daar hangt mijn verhoogde Koning, Jezus de Zoon van God.

Nu raken zijn handen het lichaam van Jezus aan. Bloed komt op zijn kleren zijn handen. Een zonde volgens de Joodse wet want het was Pessach. Maar Nicodemus laat zien in deze stille handeling dat de wet niet langer macht heeften dus niet tot leven leidt! Want door de sterven heeft deze Koning, de oude wet teniet gedaan. Er is een nieuw tijdperk aangebroken.Het voorhang is gescheurd. Iedereen kan vrij tot God via Christus!
Want door te sterven heeft Christus de zonde der mensen opzich genomen en heeft met zijn opstanding de dood die volgt op het niet kunnen beantwoorden van de wet, overwonnen.

Zo kan men door te geloven in Jezus verzoenend werk behouden worden en eeuwig leven krijgen.

Pasen is voor mij naast Nicodemus staan en door het balsemen van Jezus erkennen dat zijn bloed wast van alle shit in mijn leven, ook wel ongerechtigheid genoemd! :(

De naam Nicodemus betekent 'Onschuldig bloed'.

Als je het leven met God wil leren kennen en je wil een nieuwe schoon mens worden, bidt dan dit gebed! Pasen 2007 zal dan het allereerste echte Paasfeest voor je worden!

Gebed:

Lieve Heer Jezus, ik wil U vandaag balsemen. Ik wil graag dat U mijn zonden vergeeft en mij een nieuwe natuur geeft. Ik begrijp dat uw bloed vloeide voor mij toen U stierf aan het kruis. Ik heb spijt van mijn verkeerde dingen. U heeft mijn straf aan het kruis gedragen en daardoor heb ik eeuwig leven gekregen. Ik ben nu voor eeuwig uw kind.
Help mij U te volgen. Vernieuw mij Heer en laat mij weten dat U mij nooit verlaat!

Dank U wel voor het offer dat U bracht voor mij!
Amen.

Nieuwe schoolbank voor juf Erny.


Vandaag kreeg ik een foto van de bank en tafel die gemaakt zijn met het geld dat ik achtergelaten heb voor Erni. Ze woont in Thungtang een typisch Indonesisch wijkje op Midden Java. Erny is in haar jeugd gesponsered
door Compassion, en is nu klaar met het voortgezet onderwijs. Ze wil heel graag studeren voor onderwijzeres, maar vader is ziek en heeft geen geld. Toch wil ze iets terugdoen voor alles wat ze van anderen (Compassion) in de vorm van hulp heeft ontvangen. Daarom geeft ze les voor haar huis in de tuin. Omdat het bankje zo oud was en kapot hebben we haar tijdens onze Compassion fieldtrip een beetje kunnen helpen met wat nieuwe schoolspullen en geld voor een nieuwe bank. Die is nu voor haar gemaakt. De kinderen zitten nu iets makkelijker en voor Erny betekent het meer dan alleen nieuwe spullen van 'rijke' mensen.

Ik hoop dat met dit kleine gebaar Erny meer hoop krijgt op haar toekomst en dat het een bevestiging is dat ze op de goede weg is. Hoe het verder gaat is aan Compassion Indonesië en aan God van wie ze zegt dat Hij voor haar zorgt en haar toekomst verder zal ontvouwen. Eigenlijk moest je een jaar vrij hebben om in dit soort landen rond te trekken en hier en daar met een klein beetje geld grote veranderingen in de levens van mensen te bewerkstelligen.
Heerlijk!

Ben

donderdag 15 maart 2007

"I am MYSELF"


The Art of Kindergarten Identity, by Amy Grant






One of the best things about kindergarten is the artwork.

I love our daughter's teacher this year. Every Monday she gives the
students a blank sheet of paper to write what they did over the weekend
and draw a picture. I treasure these and have kept each one.

Last week, my daughter brought home one of these sheets with the
header, "I am special because ..." The kids each wrote why they are
special and then drew a picture. I imagine her friend Lola just might
have written something about her beauty queen trophies. Many probably
wrote words about playing baseball, being a good singer, dancer or
whatever else might pop into a 5-year-old's mind.

My daughter's paper says, "I am special because ... I AM MYSelf" (Caps
hers). There is a picture of a sweet little girl with pink hair, pink
lips, a pink triangle for a dress, and of course, pink pumps. I am very
thankful that she knows she is special just being herself!

I wonder what happens along the way that causes us to lose the carefree
security of childhood. How many of us as adults would answer that we
are valued "just because I'm me"? As parents, we treasure our children
for the simple fact that they were born and placed into our lives
through love. There is nothing they can do to make us care for them any
more or any less -- we just love them because they're them!

But in the "real world" of adults, things are different. We are a
performance-based society. You're either in or you're out. You may be
here today and gone tomorrow if your company stock prices drop, your
team loses one too many games, or Simon Cowell just doesn't like the
way your hair looks today.

We tend to value who we are based on what we do -- and by how
successful we are or we are not. Most of the time when we meet new
people, one of the first things we ask each other is, "What do you do?"
It is natural to ask these questions. Conversing about our careers can
offer opportunities to find common ground.

It is important, however, to distinguish what we do -- and how
successfully we do it -- from who we are. We are God's children with
whom He desires to have an intimate relationship. He loves us just
because we are His. Actually, He is crazy about us! He would have to be
to give up His beloved Jesus to literally go through hell just so we
can be together with Him in glory.

dinsdag 13 maart 2007

'BIG'. Juliën Ketting. March 2007



Juliën is almost 3. He comes home from pre-school and shows mama his first painting. "Wow, did you make that sweetiepop?" "yeah" says Little Bit. "That is beautiful, what is it sweetheart?" Juliën looks at his mother, pauzes a while and says: " It's.......... Big!!!"

Humor toch ?! Heeft' ie van z'n vader!! Grappig hoe groot en klein een zaak is van perspectief, van hoe je er tegenaan kijkt en van je lengte. Zat met een collega vanmiddag. Moet een moeilijke beslissing nemen aangaande zijn werk en daarmee zijn toekomst. Hij zit op de stoel en kijkt voor zich uit. Ik praat tegen hem aan, maar hij schijnt het niet te horen. Hij ziet nu alleen het probleem en het is BIG, believe you me! We hadden het nog over God. God is groter dan onze problemen, leuk voor Hem, maar wat betekent dat voor ons? Sommige mensen krijgen zoveel op hun bord...En sommigen zijn niet in staat om het probleem niet meer als een 'Big thing ' te zien. Sprak met hoogbegaafde kinderen. Soms worden ze zo gepest dat ze voor de trein springen. Waar is God? Nee, even geen pasklaar antwoord. Denk maar even aan die mensen die van hun vracht alleen maar kunnen zeggen" it's big...".

donderdag 8 maart 2007

Hey English speaking friends!! When you are interested in the CD or DVD CHILDREN OF LIGHT, please let me know by leaving a comment, or mail at the address on my site: www.benketting.nl
We would love to send you some product that will inspire you! Leave a message and we will contact you asap!

Thanks,
Ben
Hieronder een mening over wat God mogelijk in de sterren heeft willen uitdrukken of vertellen. De auteur van het stuk is onbekend. Ik plaats het in mijn blog omdat ik het boeiende materie vind. Lees het rustig door, en kijk mij er persoonlijk niet op aan. Het is een mening .Of het op Goddelijke waarheid berust weet ik niet. Plezier!

Source: Unknown

The Gospel In The Stars

This fascinating theory is that before there were written Scriptures God may have used the clustering of stars that we call constellations as object lessons about His future plans for salvation and other prophetic subjects. This material is taken primarily from TheGospel In The Stars by Joseph A. Seiss - originally published in 1882. It also draws from E.W. Bullinger's The Witness of the Stars and a tape by Chuck Missler called "The Mazzaroth".

Please notice at the outset that this is only proposed as a theory. Like all of prophecy it is unwise to be dogmatic, but it is also unwise to ignore valid possibilities.

Notice also that it is not to be construed as an endorsement of any form of astrology. Astrology is an occult perversion of the true science of Astronomy. Astrology is strictly forbidden by the Scriptures. Read 2 Kings 17:16-17; 23:5; Psalm 81:12; Isaiah 47:13; Jeremiah 10:1-2; Daniel 1:20, 2:27; 4:7; 5:7.

However, the Bible does say that the lights in the heavens were to be used for signs and seasons (Genesis 1:14), and it indicates that God, who created them, calls the stars by name (Isaiah 40:26; Psalm 147:4). Psalm 19:1-6 says that the heavens are telling of the glory of God. According to John 1:14 Jesus revealed the glory of God. Therefore, this could mean that the heavens foretell the coming of Christ («Messiah). Verse 6 of this passage in Psalm 19 also speaks of the apparent circuit of the Sun, which is known to us as the ecliptic. Constellations are mentioned in the Bible (Job 9:9; 38:31-33). Perhaps most important of all, God did use heavenly signs to lead the wise men to Christ after He was born (Matthew 2:1-2,9-10). Therefore, Astronomy, the study of the stars, including naming stars and constellations is not bad. It is only the perversion of this knowledge that is wrong.

The zodiac is a band of the heavens within 8 degrees on either side of the ecliptic. The word actually means "The Way," which is very interesting since that was the first name given to Christianity (Acts 9:2; 19:9,23; 24:14,22). The Hebrew word Mazzaroth has the same meaning and is translated "constellations" in Job 38:32. "Mazzaroth therefore... clearly signifies the twelve constellations of the zodiac through which the sun appears to pass in the course of the year, poetically likened to the "'inns,"... in which the sun successively rests during the several monthly stages of his annual journey." (The International Standard Bible Encyclopedia, Vol. I, p. 312)

Luke 1:69-70 and Acts 3:21 imply the possibility of ancient or pre-historic prophets. The Bible was not written until long after the Creation and the flood, but the oral traditions were carefully passed down until Moses could record them under the inspiration of the Holy Spirit. Hebrew traditions say that Adam, Seth and Enoch could have been among these early prophets. Since people lived for nearly a thousand years before the flood, and, of course, their evenings were not spent watching television, but often, sleeping under the stars, it is certainly possible that the average person was thoroughly familiar with the star patterns and that God might have revealed a system of identifying the constellations which foretold the story of salvation.

Genesis 3:15 is a clear prophecy of the future conflict between the seed of the woman and the seed of the serpent which would ultimately be fulfilled in Christ's death for us. Read the following scenario and decide for yourself whether these constellations make more sense in a Biblical framework or in a mythological one. We follow Seiss' three-fold division of the zodiac. Each Sign has a main constellation and three others which are called Decans, from the Semitic word "dek" which means "part." Together these 12 Signs and their Decans appear to tell the amazing story of the Gospel!



LAUNDRY
Bandung.












Foto B.D.Ketting




Hi! Thanks for visiting my Blog, welcome. I know you probably can't read my site;www.benketting.nl , but I am still waiting on the guy that will put the English version on line. 'It will happen', he promised many moons ago. Till that is day you gotta have patience... My wife Kim is from Amo Indiana, and if you'd like, please leave a message or a comment! We'll plan to do a bunch of concerts in the USA this summer. So if you are interested, please leave a message and we surely will get back at you!!

Thanks for visiting my blog! God bless.
Ben.




zondag 4 maart 2007

Wit en Zwart . Foto B.Ketting



Sterrenhemel.

Was om vijf uur wakker en kon niet meer in slaap komen. Keek door het dakraam van de slaapkamer naar de donkere lucht. Boven mijn hoofd precies in het zenit zie ik de drie sterren die de staart van de Grote Beer vormen. Ook het ‘pannetje’ van de Kleine Beer staat bijna recht boven m'n hoofd; de staart van de Draak kronkelt eromheen. Moest denken aan de betekenis van dit alles, geschreven in de sterren. In de Bijbel staat in Psalm 19:4 dat 'het heelal van God's wondere daden getuige is.' Wat dat betekent? Daar zijn de meningen over verdeelt. Kom ik nog op terug!


Al starend ging de dag van gisteren door m'n hoofd. Eerst een concert in Baarn waar ik concurrentie ervoer van 'Ernst Bobby en de rest' , die alle kinderen vaders en moeders in Baarn bij mijn optreden 'weg hadden gestolen'. Te weinig mensen dus maar wel een goed concert. Daarna een benefietje in Zeewolde mijn eigen woonplaats. Jongeren uit de PKN gaan naar Roemenië om een
kilometertje stoep te leggen. Ik moest een half uurtje zingen.
Omdat ik geen tijd had om tussendoor te eten ben ik na het optreden maar naar de plaatselijke shoarmazaak geweest. Een aardige Marrokaan runt die tent, en de kipshoarma iesschgoed. Sprak met hem over mijn ervaringen in Indonesië. Ik vertel hem dat ondanks de 82 % moslims de mensen heel aardig zijn.
Al gauw kwamen we op de ondragelijkheid van mensen die wel op een fundamentalistische manier hun geloof uitten, willen beleven en willen opdringen.

(Die zijn er natuurlijk ook in Indonesië, maar daar heb ik tijdens mijn bezoek weinig van gemerkt. Misschien omdat de meeste mensen wel wat anders aan hun hoofd hebben dan ruzie maken over geloof.B.v. hoed er vanavond weer eten op tafel komt)

Juist. Fundamentalistische geloofsbeleving. Gaat natuurlijk nooit goed op die wijze. Moest al turend naar het 'pannetje' denken aan een goede vriend in Texas die achter elke boom een extreme moslim met AKG ziet staan als je begrijpt wat ik bedoel. Hier aan de bar genietend van mijn kipshoarma kwam er nog een aardige medewerker bijstaan die mijn programma op tv volgde. Ook omdat, zo zij hij, ' jij ook met moschlim kinderen praat...:) 'Er ontstond aan de bar een gemoedelijke sfeer tussen 2 Moslims en 1 Christen, nou ja 3 mensen klinkt vriendelijker.

De medewerker is gevlucht uit Afghanistan in '93. Zijn ouders wonen nu in Pakistan en durven nog steeds niet terug naar huis. Hij maakt evenals de shoarmachef regelmatig geld over naar zijn ouders. De man had op een CNN -nieuwsvideo één van zijn vrienden dood op de grond zien liggen tijdens de Taliban activiteiten. Stel je voor...! Je zet het nieuws aan en ziet je vriend, zus, moeder of vader dood geschoten op de grond liggen. Niet het eerste waar je aan denkt als je sloeberend aan je shoarma met de
knoflooksjausch aan je lippen je vinger opsteekt om nog een colaatje te bestellen.
'Wij moeten meer reschpect..' , zie de shoarmabaas.' Nietj vecht, maar vriendschgap'. Vond ik ook. Natuurlijk zie ik het 'gevaar', maar er zijn echt heel veel aardige moslim mannen en vrouwen die dezelfde zuurstof inademen als jij en ik. En ze wonen onder dezelfde sterren als jij en ik. Deze gozer is er één van. Woont in Ede. IN EDE!!!

6:00 uur (Het 'pannetje' is nu bijna niet meer te zien want het daagt in het oosten.)
Tja, die sterrenhemel. Daar kan gelukkig niemand wat aan veranderen. Maar ik verzeker je als we het konden zouden we ook dat nog overhoop halen. Nu alleen nog ontdekken wat 'de hemelen dan vertellen'.... Eschpresscho gractiesch' vor jou ' , zei hij nog! En zeg nou eerlijk, waar kom je dat nog tegen?

07:47 Maar weer naar bed. Want om 8 uur gaat Juliën's biologische klok af. En dan roept hij heel hard" mammie bed " , en ...oh shit ik hoor hem al !


donderdag 1 maart 2007

Dolfijnen



Ik ben meestal niet zo van teken dit, of reageer op dat via Internet, maar deze kon ik niet voorbij laten gaan.
Onderstaande link kreeg ik van Henk Pool. Deze clip is niet echt voor jonge kijkers edoch heb ik hem mijn zoon van 10 wel laten zien. 'Kijk, dit doen sommige mensen dieren aan. Mensen zijn dan beesten. Nou ja, erger een beest doet zoiets niet. Een beest doodt alleen om te overleven. ' Ik moest denken aan 'I wanna be' van de DVD die we hebben gdraaid , met deze lieve dieren. Het jongetje in de clip wenst een dolfijn te zijn omdat die dieren hem doen denken aan lekker onbezorgd in het wtaer liggen. Dolfijnen hebben het goed, zijn blij en zijn vooral ook lieve dieren. Maar na het bekijken van deze clip denk je dan toch weer ; God wat is de wereld toch rot.

Kijk luister en huiver: www.glumbert.com/media/dolphin

Teken als je daar de noodzaak van inziet de petitie op www.petitiononline.com/golfinho
of ga linea recta naar het consulaat en laat je stem horen japan.cultural@planet.nl

Ik ben blij dat ik God niet ben. Hoe zou het voor Hem zijn om zo één van de meest vredelievende dieren uit zijn schepping te zien afslachten. Je, we passen goed op de schepping met elkaar...

Iets anders.

Vanavond de film Blooddiamond bekeken in de bios. Ook al zo'n slachting en niemand van die mannen en kindsoldaten snapt precies waarom het gaat. Iedereen vecht zo zijn eigen oorlog. Aanrader. Af en toe ogen dicht of misschien doen we dat wel te vaak en is dat het probleem. Kijk maar.
Zal verder je dag niet verpesten. Doe maar een gebed voor de dieren en als je dan nog moed over hebt voor de beesten van deze wereld. Maar eerlijk gezegd zou ik die man die zo opspringt omdat hij een lading dolfijnen bloed over zich heenkrijgt als hij genadeloos een Dolfijn openklieft zelf een klap geven. Of zijn schort over zijn kop trekken. Maar ja, dat mag natuurlijk weer niet... Jammer.

Ben

zondag 25 februari 2007


Ik kende haar niet maar ze kwam tijdens een concertlunch naar me toe. Overhandigde mij een zelfgemaakte tekening. "Weet je wat dit is?" Ik keek in de ogen van een prachtig kind van 7. Zij kende 'Ben' van TV en had me al die jaren zo'n beetje gevolgd via de buis. Ik was niet meer vreemd voor haar. " Wie zitten er in het bootje', wilde ik weten. 'Ehmm, voor zit mamma, in het midden zit ik, en achter zit ehh.... jij! 'Pffff' Ze zuchtte alsof ze dacht zo dat is eruit. Want Ben die hoorde er in haar wereld gewoon bij, onderdeel van het gebroken gezin! Rachel's vader begreep ik later was niet in haar leven. In feite was dat haar grote teleurstelling en was ze op zoek naar een andere pappa. Als er iemand in haar bootje moest zitten dan maar Ben, en zo was ik ongemerkt haar leven binnengeslopen.
Haar verhaal is herkenbaar. Ik praat regelmatig met haar en gebruik haar tekening soms tijdens concerten. Want ongemerkt kan je in elkaars bootje zitten. Zonder dat je het weet kan je een enorme invloed hebben op een ander leven. Door wat je doet, door wat je zegt en schrijft. Da's mooi maar ook -hoe zal ik zeggen- soms een beetje eng. Zo zijn veel 'bekende Nederlanders 'voor jonge kijkers een rolmodel. Al denk ik niet dat ze het altijd doorhebben. Zo zie je maar, de invloed die je hebt via de verschillende media is groter dan je denkt.
Ongemerkt zit je in elkaars bootje, hoor je bij een familie, kom je in de huiskamer, prijkt je foto aan de deur van de koelkast en ben je deel van iemands leven. Ook als je aan een goed doel geeft, of als je een kind sponsord of als je in de collectebus stopt ben je zonder dat je het echt beseft invloed aan het uitoefenen. Indirect, dat wel, maar je gave heeft directe gevolgen.
In wiens bootje zit jij?