Om mijn voeling in de maatschappij niet te verliezen doe ik wat extra werk op sommige momenten. Horeca. Ik ben daar min of meer incognito, maar goed, mensen herkennen me van de programma's. Tijdens die werkzaamheden was er mevrouw niet blij was met mij. Ze vond me amateuristisch, popie jopie, en ze was ontevreden over nog een aantal zaken. Deze mevr. ging naar de horecaleiding en deed haar beklag en dus moet ik voorkomen. Ze wilde dat ik m'n excuus aanbood. Ik moest tien keer slikken, inwendig een gevecht aangaan, omdat de mensen die erbij waren geweest het allemaal zeer naar hun zin hadden gehad. Ze was dus de enige die haar beklag deed, en dan kan je je gaan afvragen waar het probleem ligt. Haar ogen waren dofblauw en ik voelde een enorme nare aura rond dit mens hangen.
Omdat ik niet iemand ben die met dit soort mensen in discussie gaat, gaf ik haar een hand en zei dat ik het vervelend vond dat ze het niet naar haar zin had gehad. Eigenlijk had ik enorm veel medelijden met haar en haar man. Maar was tegelijkertijd blij dat ik niet naast haar op het HBOotje zat. Ze was zichbaar moe. Ze deed- zo zei ze- een HBO opleiding en werkte daarnaast ook nog 40 uur. Persoonlijk vond ik dat dit wel zo'n beetje alles verklaarde van haar opgefokte gedrag.
Ik reed toch wat verdooft naar huis. Al dienstverlener in een commerciele tent moet je gewoon buigen voor de klant. Als je die tenminste niet wil verliezen. Zelf denk ik dat een zaak beter af is als deze mensen nooit meer een stap over de drempel zetten, maar goed. Het was weer eens even een fijne kijk op het leven dat zich elke dag in Nederland afspeelt. De Horeca waar duizenden jongens en meisjes hard werken om het 'de klant' naar't zin te maken. Respect!!
Dacht ook meteen ook even aan Jezus. Gek he. Stel je voor dat er een schreeuwende,honende menigte voor je staat die je niet ziet zitten. Ze willen je zelfs dood! Men, how would that be.... Kill Kill!! Je kijkt niet in twee paar dode blauwe ogen van een overwerkte -ikpakdateomannetjeweleensevenmevrouwtje- maar in honderden haatdragen gezichten die maar 1 ding willen; Jouw doodt! Dat overkwam Hem, dacht ik op de weg naar huis. Ik heb de dag na dit incident heerlijk gewerkt in de horeca. Het regende complimenten en als ik niet oppas moet ik ook nog tijdens het werken een bijbelverhaal gaan vertellen. Dat zal ik niet doen, want dat zou op belangenverstrengeling gaan lijken...
Voor al die mensen die deze én inspirerender meneren en mevrouwen een fijne tijd willen geven: Two thumbs up!! Ik drink op jullie!
Fijne werk week maar weer.
2 opmerkingen:
Mooi verhaal, Ben. Je bent getikt. Ho, ho - begrijp me niet verkeerd! Het is een spelletje, tikkertje, je kent het nog wel. En het is de bedoeling dat je 8 willekeurige feiten over jezelf opsomt. Ik hoop dat je mee wilt doen, maar voel je vooral nergens toe verplicht. En als ik een keer bij jou in die horeca tent ben, dan gaan we samen een tapbiertje drinken. Of een fristie, als je dat lekkerderder vindt. Kijk op mijn blog om te ontdekken wat de bedoeling van dit alles is. Cheers, bro!
Lieve Ben,
Ik plak hieronder een stukje uit een forum-site op "facebook" weke speciaal is voor Pianobar-entertainers. De vraag wordt by the way gesteld door de beste pianobar-entertainer die ik ooit heb gezien, Tammy Tanner. Als je ooit de kans krijgt moet je zeker een keer gaan kijken, ze speelt regelmatig bij Pianobar Maxim in Amsterdam.
Eronder heb ik geplakt wat mijn idee daarover is en ik dus heb geantwoord.
Tammy Tanner (no network) wrote
on Jul 23, 2007 at 8:01 AM
After having an interesting phone call with another pianoentertainer yesterday, I pondered over a strange reality we face.
Why is it that at the end of the night we can have 1000 people (or alot anyway) that say- wow, you're great, you're fun. super duper that thing and then comes 1 person, yes one single individual who comes up and something like... er... uh ... you suck.
And THAT one person is what sticks in our brains, not the others who loved it and had a great time.
Post #22You replied to Tammy's post
on Jul 30, 2007 at 10:05 PM
My opinion: The other 15 people (out of 1000? how big is that Pianobar?must be huge!) that didn't like what you were doing just left without saying they didn't like what you were doing.
Every night there will be people who just didn't like it.. fact is, that they didn't tell you, they just left.
Put yourself in the place of a guest: I thought you were great in Soprano's Curaçao, so I told you! There were other pianoplayers that did not touch my sences a bit: so I just left, and didn't go back that month.......
Music touches you, or it doesn't. It's a matter of taste, and if one doesn't like what he hears: just leave the place!
But anyway: one can never be so perfect to suit all!
Een reactie posten