Pasen 2008

Golgotha.

Israel, Jeruzalem, Januari 2008.

“Romeinse soldaten zijn geen lieverdjes. In onze handen ben je speelgoed. We spelen er net zo lang mee tot het stuk is. “

Zo luiden de eerste zinnen tekst van de vertelling in de Omega Code die ik zo ga geven. Ik zit aan de voet van een heuvel net buiten Jeruzalem. Het is niet Golgotha. Alhoewel veroordeelden buiten de muren van de stad werden gekruisigd lijkt dit net even te ver voor een voetreis met patibulum.. Volgens sommige is Golgotha waarschijnlijk net boven de graftuin honderd meter buiten de bestaande muur waar we eerder die morgen hadden gefilmd. We waren vanmorgen al heel vroeg met de filmploeg in de graftuin. Vanuit deze tuin, die waarschijnlijk in het bezit was van Jozef van Arimatea, is er zicht op een rotsformatie waarvan sommigen zeggen dat het de plaats is waar Jezus werd gekruisigd. Gûlgaltâ in het Arameens betekent dan ook plaats van (de) schedel. (Mat.27:33, Luc 23:33)

Persoonlijk vind ik het weinig indrukwekkend misschien wel omdat niemand zeker weet of dit werkelijk Golgotha is. Verder is het te koud voor het wit linnen hemd dat ik aan heb en waarin ik de Omega Code vertellingen doe. Ik ril. De witte plastic camping stoelen die overal in de tuin staan opgesteld maken korte metten met de fantasie die ik had over dit graf van Jezus. Mijn moeder las vroeger met Pasen het opstandingsverhaal uit de Bijbel voor. Ik hoor haar mooie stem als ik mijn ogen dichtknijp: “Maria huilde, de steen was weg, het graf was leeg…”

Nu is het koud voor de ingang van het graf. Er ligt er een flinterdun laagje ijs op de grond. dat schittert in de vroege januari-zon. Het graf is een lege ruimte in een rots. Ik besef dat deze leegte de enige reden is dat maakt dat ik hier ben. Plotseling is geluid en camera klaar. Ik schrik op uit mijn gepeins. We moeten aan het werk. Over een half uur komen de eerste touristen en moeten wij weg zijn. Ik lees de clausen nog even na en dan geef de tekst over Maria en het lege graf.

Na het filmen in de graftuin rijden we even buiten de stad Jeruzalem naar een stille plek met veel olijfbomen. Vanuit hier zie je een heuvel waarvan we suggereren dat het Golgotha is. Tijdens het repeteren van de tekst denk ik na over deze plek. Voor mij hoeft Golgotha geen vaste plaats te hebben. Ik vind het niet heel boeiend of Jezus nu hier of dichter bij de stadsmuur werd gekruisigd. In mijn verbeelding hebben die locaties allang een eigen vorm gekregen. Ik spreek af met mezelf dat ik dat zo wil houden.

Soms stoppen we omdat het rommelt in de verte. Artillerie. Al die duizenden jaren is het gevecht om Israël nooit opgehouden.
De Romeinse soldaat die ik hier speel is in gevecht met zichzelf, kouwend op een pita, met nog net geen potje bier in de hand.

“Ik doe het elke dag- iemand kruisigen. Het hoort gewoon bij mijn vak. Je bent soldaat of niet. Maar deze keer was het …anders. Die Jezus vloekte niet zoals andere criminelen. Hij zei ik vergeef je, en toen was het net alsof hij mij aankeek”.

En dat treft de Romeinse soldaat die de ijzeren nagels door de polsen en voeten van Jezus moet ’jassen’. Populistische taal, ik weet het. “Romeinse soldaten waren geen lieverdjes.” Laten we duidelijk zijn, de vleesgeworden God wordt niet met respect en eerbied gekruisigd. En zo hangt Jezus aan een houten paal met een aan gort geslagen lichaam. Waarschijnlijk in shocktoestand door het bloedverlies van de marteling. Hij kan zijn borstkas niet meer bewegen. Zijn longen zullen zich met vocht vullen.

‘Uiteindelijk stikken ze.,’ zegt de soldaat en slikt zijn brood weg.

Terug in Nederland, in de auto op weg naar de EO, voel ik pas de emotie. In het oersaaie polderlandschap onder een dikke deken van grijsheid, zet ik de auto even aan de kant en huil hard.
Mijn God! Wat een krankzinnige gedachte dat één voor allen stierf. Dat U Jezus, En in Uw grenzeloze barmhartigheid mijn schuld droeg. Vergeef me als ik daar te makkelijk overheen leef. Laat me de weerkaatsing die het slaan van de spijkers maakte nooit vergeten. Want elke smerige hartverscheurende hamerslag was ook van mij.

“En Hij, Hij vergeeft mij…”

Uw zoon,
Ben Ketting

Omega Code “De kruisiging” zondag 16 maart om 16:45 op Ned 3

2008

Was weer even vergeten hoe het was om alleen te zijn.
Kim en de kids zitten bij opa en oma in de USA. Voordeel huis blijft schoon, geen dinkytoys in de studio om mijn nek over te breken en geen wasmachine die de hele dag draait. Verder nog een paar 'engeens', voor de rest is het heel stil. Stil in de morgen stil als ik thuiskom stil als ik naar bed ga and so on. Oja, ook geen trap van de kleine Julien meer in mijn zak als hij voor de zoveelste keer 's nachts bij ons in bed komt liggen. Meneertje gaat dan altijd overdwars en eigent zich het hele bed toe! Julien is niet zo'n schoothondje, dus als hij in zijn onrustige slaap zijn handjes om mijn nek vouwt zonder het te weten, geniet ik daar intens van. Dan kijk ik hem aan en bestudeer zijn fragiele gezichtje. Mooi jongetje denk ik dan, en druk een extra zoen op zijn wangetje.

Soms bekruipt me dan dat gevoel van hoe het straks gaat. In wat voor wereld ze moeten leven. Alles is zo ontzettend anders dan vroeger. Maar terzelfde tijd vraag ik me af of dat ook werkelijk zo is. Is alles echt zo anders..? Die vraag ga ik nu niet beantwoorden. Feit is dat we ze moeten voorbereiden op de wereld van vandaag en morgen.

Soms zou ik willen dat ze altijd klein bleven. Kon ik altijd lekker voor ze zorgen. Maar ja als Julien de volgende dag zijn overvolle speelgoedbox op de pers uitstort en dan mij aankijkt en heel hard in de lach schiet, denk ik wel weer ;hmmm hoe lang tot hij de deur uit kan. Erg he!

En daar kom ik nu dus weer eens achter. Geen natgezeken pamper die twee dagen onder het bed lag en zorgt voor die heerlijke weeige peuterkamerlucht. Geen uitgelaten "PAPPA" als ik thuiskom na een draaidag. Niet even lekker met Caleb koffie verkeerd bij Martins
en praten over hoe je met meisjes moet omgaan. (Wat is ongesteld pappa?)
En dan 40 dagen zonder seks... Hou op schei uit! Enfin, daar peins ik dan over als
ik alleen voor een appelflap en een nespresso aan tafel zit en denk over 'goede voornemens'. Wat een onzin. Ik heb ze nooit gehad op 31 decmber. Ik heb ze elke dag.

Die van de laatste dagen is deze! Afgelopen weken veel ellende met allerlei mensen. Jong en oud. Kids die kanker hebben, vrienden die gaan scheiden en ouders van vrienden die overlijden. Verder een pak ellende die ik en passant oppikt tijdens m'n werk. Dan lijkt soms het enige positieve nog dat Charlene in Idols zit en gaat winnen!

Nee, in die stilte van het lege huis besef ik destemeer hoe fijn het is dat alles okay is met ons. Ach dingen gebeuren, verschillen zijn er, maar er is stabiliteit. God is er ook en we hebben elkaar. En elke dag dat ik heel thuiskom en Julien zijn mond tijdens een hug aan mijn Armani afveegt dank ik God op blote knietjes voor wat ik heb. Niets is beter dan de jongetjes te ruiken en tegen Kimmie aan te kruipen. Dus bid ik nog maar eens een keertje extra en besef dat het beter is als het huis vol is, de vloer bezaait met auto's, m'n nieuwe polo besmeurt met kwijl en Calebs te dure nikies onder de stront.

Het is goed zo. Iedereen wens ik die gewone stabiliteit toe voor tweeduizendenacht!

Gewoon leven!


Ben Ketting.

Is God te groot?

Links op de foto zie je Amir onze Israëlische gids die ons hielp met het vinden van lokaties tijdens het draaien van de Omega vertellingen in Israël. Amir is een Jood die zowel veel kennis heeft van het oude als nieuwe testament. Alhoewel hij Jezus niet ziet als Godheid of als Zoon van God (de Joden geloven dat Jezus als beloofde verlosser en redder van hun volk nog moet komen) weet hij enorm veel over dat nieuwe testament. Het was een soort verfrissend met iemand te praten die goed weet hoe en waarom die Joodse wet nu zo ingewikkeld en uitgebreid was. Sommige christenen kunnen over die wet zo overdreven heilig doen dat de praktische kant van die wet wel eens vergeten wordt. Temidden van barbaarse volkeren die o.a. het offeren van kinderen praktiseerden en in allerlei andere onmenselijke zaken betrokken waren wilde God, JAHWHE, een heilig een puur volk die virtues als trouw,liefde en genade, etc. praktiseerden. Om temidden van al deze omringende volkeren staande te blijven en ook God trouw te zijn, stelde God deze wetten in. Maar eigenlijk wil ik daar nu niet op in gaan.

Op een middag had ik het met Amir een gesprek. We wisselden wat gedachten over de verhalen die ik gespeelt en vertelt had. We kwamen wat de redenen over hoe God is, zijn macht etc. Amir wees mij erop dat ik soms zaken die onbegrijpelijk zijn en met geloof in God te maken hebben te laten voor wat ze zijn. "Je moet God niet proberen uitteleggen. God is niet te vangen in woorden." We kunnen zijn naam niet eens uitspreken. JAHWEH is in het Hebreeuws niet uittespreken. Joden gebruiken het woord HaShem dat betekent 'De Naam'of het woord Adonia (mijn Heer).

Toch vond God het nodig dat wij -mensen geschapen naar Zijn gelijkenis- Hem leerden kennen. Alhoewel God wel verschenen is aan mensen in een gedaante van een schepsel engel bij Jacob of anders zoals vuur bij Mozes, is Jezus als beeld van de Vader(God) naar de mensheid gekomen om woorden te spreken van de Vader en te laten zien wie en hoe de Vader is. Christus is dus een beeld van de Vader, van God. Dit alles is opgeschreven. Er is verslag van gedaan. God heeft dat zelf geregisseerd. Want een onbekende God kan je niet vertrouwen,niet dienen, nog aanbidden...

Voor mensen is het lastig om met onze latente bijna perfecte staat vragen open te laten en mysteries onoplosbaar te laten. Dus willen we verklaren en uitleggen. Reden: we willen begrijpen, beheersen,weten. Want dat geeft rust en bevrediging. Nu leven we met inperfectie en dat is lastig. We zijn ons levenlang bezig beter, sneller, hoger, knapper, mooier, rijker,liever en wijzer te worden. Waarom? Waar komt dat vandaan? God die alles overziet die buiten de tijd staat beheerst en omvat dit alles. En die staat zullen we in dit leven nooit bereiken. Pas als we zijn zoals Hij dat heeft bedoelt zijn we volmaakt, begrijpen we, weten en zien we 'van aangezicht tot aangezicht.

Soms vergeten we dat we 'in die spiegel van raadselen' kijken. Ja, we verklaren veel teksten, we doen opgravingen, heel Israël is een archeologische afgraving. We leren daardoor. Maar het overgrote deel van onze vragen over het hoe en waarom van God en dus over ons leven kunnen we nog steeds niet benantwoorden. Dus komen we met zaken die ons tijdelijk wat bevrediging geven. Antwoordenf en dogma's die God soms acceptabel moeten maken. Of die ons helpen de moeilijke perioden in ons leven te overbruggen. Hoe kan God al dat leed hier op aarde zien? Hoe kan Hij niets doen aan kinderen die tegen de muur kapot worden geslagen. Ja dat gebeurd niet zo ver hier vandaan! Sterker nog elke dag worden er kinderen in Nederland uitelkaargetrokken door abortussen in de diverse klinieken in Nederland. Hoe kan je als Bedenker Schepper daar naar kijken? Goddomme, denk ik dan wel eens. Dat is geen vloek wel een schreeuw van wanhoop.

Amir zegt;"Ben probeer God niet te begrijpen, deze dingen kan je met je paar kubieke centimeter hersennen niet snappen." Waarom niet? Omdat je de antwoorden als mens niet eens aankan denk ik. Maar dan ben ik alweer aan het proberen om dingen te verklaren.

Het mooie is dat ik in al die grootheid en verhevenheid van God Hem toch ook ervaar als persoonlijk. Juist in de Here Jezus is Hij dichtbij mij gekomen. Die intimiteit is mij alles waard. Ik kan niet leven zonder die onzichtbare kracht die zijn Geest bewerktstelligt in mijn leven en in de levens van Godliefhebbers om mij heen.

Ik probeer daarom weer om de intense vragen des levens niet te negeren maar wel soms naast me neer te leggen om ze vervolgens verderop weer op te pakken. Het is niet erg om geen antwoord te weten op sommige vragen.

BK

De Jordaan nabij Bethabara.

Dit zou de plek kunnen zijn waar Jezus zich door Johannes liet dopen.

10 Verder zeide Jozua: Hieraan zult gijlieden bekennen, dat de levende God in het midden van u is, en dat Hij ganselijk voor uw aangezicht uitdrijven zal de Kanaänieten, en de Hethieten, en de Hevieten, en de Ferezieten, en de Girgazieten, en de Amorieten en de Jebusieten.
11 Ziet, de ark des verbonds van den Heere der ganse aarde gaat door voor ulieder aangezicht in de Jordaan.
12 Nu dan, neemt gijlieden u twaalf mannen uit de stammen Israëls, uit iederen stam een man;
13 Want het zal geschieden, met dat de voetzolen der priesteren, die de ark van den HEERE, den Heere der ganse aarde, dragen, in het water van de Jordaan zullen rusten, zo zullen de wateren van de Jordaan afgesneden worden, te weten de wateren, die van boven afvlieten, en zij zullen op een hoop blijven staan.
14 En het geschiedde, toen het volk vertrok uit zijn tenten, om over de Jordaan te gaan, zo droegen de priesters de ark des verbonds voor het aangezicht des volks.
15 En als zij, die de ark droegen, tot aan de Jordaan gekomen waren, en de voeten der priesteren, dragende de ark, ingedoopt waren in het uiterste van het water (de Jordaan nu was vol al de dagen des oogstes aan al haar oevers);
16 Zo stonden de wateren, die van boven afkwamen; zij rezen op een hoop, zeer verre van de stad Adam af, die ter zijde van Sarthan ligt; en die naar de zee des vlakken velds, te weten de Zoutzee, afliepen, vergingen, zij werden afgesneden. Toen trok het volk over, tegenover Jericho.
17 Maar de priesters, die de ark des verbonds des HEEREN droegen, stonden steevast op het droge, in het midden van de Jordaan; en gans Israël ging over op het droge, totdat al het volk geëindigd had door de Jordaan te trekken.


Hierboven zie je een foto van de Jordaan gemaakt tijdens mijn filmdagen in Israël. De rivier de Jordaan speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van het Joodse volk. De Hebreeuwse naam voor de Jordaan is: nhar hajarden. Hemelsbreed bedraagt de lengte van de rivier zo'n 170 kilometer. 70 tot 90% van het water van de Jordaan wordt aangewend voor menselijke doeleinden, en dat is mede de reden dat het opdrogen van de Dode Zee waarin de rivier in uitmondt wordt versnelt.

De Jordaan heeft het sterkste verval van alle rivieren ter wereld en mondt uit in de laagst gelegen plek op aarde : de Dode Zee. De naam Jordaan heeft twee mogelijke etymologieen. Het zou kunnen worden afgeleid van het Hebreeuwse werkwoord YARAD, wat 'afdalen' betekent. Het zou ook kunnen zijn afgeleid van het Aramese woord Yardeen
wat 'snelstromend water' betekent.


De Jordaan heeft ook een symbolieke waarde waar je als gelovige of ongelovige iets moois in kan ontdekken als je een klein beetje de lagen in de Bijbelse verhalen kan doorzien. Ik geef hier één gedachte weer. Zelf vind ik dat een prachtibg beeld dat in de Schrift of de bijbel is inbedded.


Na 40 jaar mag het volk Israël eindelijk het beloofde land in. Ze hebben als nomaden al die tijd rondgezworven in de woestijn. En onder leiding van Jozua of beter gezegd 'Jeshua'zoals zijn orginele Hebreeuwse naam luidt, staat de hele groep in het lager gelegen rivierdal en zien ze in de verte -over de rivier de Jordaan- het beloofde land Canaan.

Nu moeten 700.000 mannen vrouwen en kinderen de Jordaan over steken. Zoals je op de foto kan zien is de rivier hier smal en stelt niet veel voor. Maar in die tijd was de Jordaan een brede rivier. De tijd van het jaar zorgde voor veel toestroom van water dat uit vier of vijf verschillende bronnen komt. Het was dus een snelstromende rivier zoals zijn naam ook al aangeeft.


Geen wonder dat het volk opnieuw vreesde voor een fiasco. Echter door een wonder van God kon men toch zonder problemen door deze Jordaan trekken. Op het moment dat de Priesters die de groep aanvoerden hun voeten in het water zetten werd de aanvoer van water gestopt. Door het grote verval werd de rest gewoon afgevoerd naar de Dode Zee.

De bedding kwam droog te liggen en de doortocht was een relatief makkie.

Dit verhaal heeft een diepe geestelijke waarde.

De Jordaan is het symbool voor de dood. Je moet namelijk eerst door de dood om in het 'beloofde land' te komen. Het beloofde land is voor mensen die in God geloven 'het paradijs' of beter gezegd 'de hemel', waar je na je dood een nieuw en eeuwig leven krijgt. De dood is een werkelijke dood als je verdrinkt in het water. De Joden zouden immers omkomen in het snelstromende diepe water als God niet een wonder zou doen.

Zo verdrink je als je aan het einde van het leven de Jordaan of de dood in stapt. Je wordt dan eigenlijk afgevoerd naar de Dode Zee. En in die Zee kan door zijn hoge zoutconcentratie niets leven. Daar is het einde verhaal.

Er moet dus iets gebeuren. Er moet een oplossing zijn om toch levend dat beloofde land te bereiken. God zelf geeft een glimp van die oplossing in Jozua 3.(ziehierboven) Het is meteen een belofte en een heenwijzen naar Jezus.


Er is namelijk maar 1 manier om de dood te overwinnen. Er is maar 1 man die mij door de dood naar het beloofde land kan begeleiden. Dat is Jozua! Juist Joshua. En weet je Joshua is de Hebreeuwse naam voor de naam van...Jezus!!

Joshua gaat voorop en door de wonderlijke genade van God verdrink ik niet en is de dood niet definitief. Joshua leidt mij door de dood heen naar het beloofde land; de Hemel!

WONDERLIJK vind ik dat. God wil niet alleen maar nu aanwezig zijn in mijn leven, maar Joshua wil dwars door de dood bij mij zijn. Het enige dat ik nodig heb is geloof. Geloof dat God's wonderlijke genade mij zal behouden. De dood,het sterven, is nog steeds een 'afdalen'(!) niet een makkelijke weg, maar zijn trouw is eeuwig en voor ieder die de Here Jezus lief wil hebben toegankelijk.

Misschien geloof je het niet, omdat je geen levende relatie ervaart met God. Ik daag je uit je hart open te stellen voor de ultieme liefde. Open je leven voor God die LIEFDE heeft uitgevonden. Zijn liefde leidt mij naar een eeuwig leven. Als het zover is gaat JESHUA met mij mee. En volg ik Hem naar het beloofde land waar de reunie gaat plaatsvinden van al mijn geliefden die mij zijn voorgegaan.
Nog even ( ik hou van het leven ! ) en ik kom eraan!!

Steen des aanstoots

Alweer even terug uit Israel alwaar we 12 afleveringen filmden voor de Omega Code die vanaf a.s. zondag te zien is op Ned 3 op Zondagmiddag. De komende tijd zal ik wat foto's publiceren die ik daar maakte. Ddat moest wel tussen de bedrijven door want we hebben lange dagen gemaakt. Die begonnen voor mij om 6 uur. Scripts leren en dan even een ontbijtje. Daarna ging het naar de lokatie van die dag en blaften we de vertellingen met vallen en opstaan op het celluloid. Nou ja, de disk...

Wat een land. Wat een geschiedenis.Wat een cultuur. Dit is toch zo'n beetje de navel van de wereld. Ik ben eerder in Israël geweest maar deze ervaring was subliem. Persoonlijk erg aangesproken door het wisselende landschap de contrasten als de grote temperatuurs verschillen die dit land kent.En de Joden en arabieren die hier naast elkaar wonen en handelen. Ongelooflijk!

De Joden en hun wetten. Ik heb er iets meer zicht op gekregen en begrijp nog beter het hoe en waarom van de toch wel praktische wet.(Zie eerste 5 boeken oude testament)

Ik zal de komende tijd iets meer vertellen over waarom die wet nu zo bijzonder is en wat je daar van kan opsteken.
Romeinen 9

"Maar Israël, die de wet der rechtvaardigheid zocht, is tot de wet der rechtvaardigheid niet gekomen.
Waarom? Omdat zij die zochten niet uit het geloof, maar als uit de werken der wet, want zij hebben zich gestoten aan den steen des aanstoots;
Gelijk geschreven is: Ziet, Ik leg in Sion een steen des aanstoots, en een rots der ergernis; en een iegelijk, die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden."

Kan je vast over nadenken! Ik kom er op terug!


Het is een drukke tijd dus hang on!


BK

Silly Kayleigh goes home.

Kayleigh goes home. After being here 9 years she will leave 4-ever. Look how silly she can be. She just turned 18! Passed her HAVO exam and now new things are coming her way. I always told her friends (and boyfriend) that she is not just a girl from the block. Kids from divorced parents live in two worlds - Always - for the rest of their lives! So Kayleigh (or as we call her DiDi) has a whole world waiting on her in Indiana. She will take off the end of this month! As a dad I wonder "Did I prepare her as well as I could; faith, boys, money, honesty all that good stuff." I guess watching her lately she is a teenager after all; the same sometimes wise and sometimes stupid teen I was when I was her age! I hope things go well for her. I hope she finds what she is looking for. I am excited about her meeting with her dad and stepmom and little sister again. We tried to introduce her to the One who is always there, who will never leave her. The best thing that happenend to her was finding her Healer and Redeemer. I hope and pray she will be wise, make responsible choices and grow closer to the One.

Kayleigh, I love you! Have a safe and God-filled journey!

Pap

Generations

15 years ago a little girl received a picture of a Dutch guest-artist who joined Harvest for a few years. Her name is Marissa and she was only 4 years old.
She used to take Ben's picture everywhere, even slept with it.

Recently I met her again. She is a beautiful young lady of 19 years young. Opportunities are there and life is good. She studies in Dallas, Texas, has a sister and a brother and wonderful loving parents.

She and her parents came to my concert in Maybank, Texas where I performed at the Rope, Catch & Ride for Christ Church. Meeting her reminds me that time never stops. Seeing her made me remember all the good times and friends we met on our many tours throughout the United States.




And this: Not the fly-fishers from Athens - Not the golf buddies of a sleepy community in hill country. These are my boys Tom; alias eatmorecrawfish and Larry; alias Iam JerrysnewbusdriverNOT.
I had the opportunity to perform in Larry's cowboy church this July. We had a great time. Later I thought about these meetings with different friends from old times
cause there is no stopping. This wild stallion called life rides on 4ever. And generation Jones (1954-1965) [Tom, Larry and Me!] has passed by The Baby Boomers('65-'80). These generations have also passed since then: Generation X ('65-'83) the MTV generation ('75-85), Generation Y ('81-99) the Internet generation ('94-2005). Now we have the Interngenerational equity. Figure it out friends!!

So many generations have passed since Vietnam, since 'Smoke on the Water'. And we are all changing. Despite the creams, the lifts, the Botox. Live experience makes us stronger or brakes us down. These people and friends - younger and older - have sunk their teeth into life. They took every challenge despite divorce, cancer, pacemakers and day's without catching any fish.(What?) At times your plate is not full all the way.(Ohh) Might be good for some of us anyway!

Lessons in life are so interesting. I learn every day from people young and old around me. And that makes life fun and worth living. It tells me that every age is special and every day is worth living for! Thanks to all you guys who had an impact in my life. Jerry Williams 2!

Changes; we all have to undergo them but one person always stays the same - never changes. He is the same yesterday, today and forever so we can depend on somebody stable our whole lives. He unites generations in love, He binds people from different cultural backgrounds together. Only by His love. That's why I love Him, because I am hungry for love! The real stuff.

I say: LOVE each other with brotherly love and dare to learn from the generations.

Ben